ตั้งแต่ฉันจำความได้ ตอนฉันอยู่ในวัยเด็กฉันจะติดพ่อมากกว่าแม่ เพราะพ่อใจดี
ไม่เคยตีฉัน ทำให้ฉันเกิดความสนิทสนมกับพ่อมาก แต่เมื่อโตขึ้นมา เนื่องด้วยพ่อต้องไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆ ทำให้ไม่ค่อยสนิทกับพ่อเหมือนเคยแล้ว ไม่ค่อยได้คุยกัน
ไม่ค่อยได้นั่งพูดคุยปรึกษาเหมือนก่อนแต่จะคุยผ่านทางโทรศัพท์แทน
ทุกเย็นพ่อก็จะโทรศัพท์หาฉันเพราะเป็นห่วงเรื่องการกลับบ้าน
เมื่อมีปัญหาอะไรก็เลือกที่จะปรึกษาแม่หรือเพื่อนมากกว่าแทนที่จะเป็นพ่อที่สนิทมาตั้งแต่เด็ก
แต่ฉันก็ยังรับรู้ได้ถึงความเป็นห่วง ความปรารถนาดี ความคิดถึงจากพ่อถึงจะมีเวลาอยู่ด้วยกันน้อยในแต่ละสัปดาห์ พ่อจะเป็นคนที่คอยแสดงออกถึงความรักที่มีต่อฉันตลอดตั้งแต่เด็กจนโต จะคอยเป็นกำลังใจ คอยห่วงฉัน
จนทำให้ฉันรู้สึกได้รับความรักจากพ่อมาก
ฉันอยากบอกพ่อว่า "รักพ่อนะคะ I
love you"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น